Amandmani crnogorski, a interesi srpski: Spajićeva Vlada kao kosponzor genocidnih politika

Piše: Nevena Kovačević

Crnogorska Vlada će uz posredovanje SAD predati dva amandmana na predloženi tekst Rezolucije UN o genocidu u Srebrenici u cilju postizanja što boljih odnosa i smirivanja političke napetosti u regionu, objavio je juče portal RTCG.

Amandmanima je predviđeno individualizovanje krivice za genocid počinjen u Srebrenici, ali i insistiranje na striktnom poštovanju Dejtonskog sporazuma.

Prema pisanju portala crnogorskog javnog servisa, amandmani su sljedeći:

- Ponavljajući da je krivica za zločin genocida individualizovana, te se ne može pripisati bilo kojoj etničkoj, vjerskoj ili drugoj skupini ili zajednici u cjelini.

- Potvrđujući nepovredivost opšteg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini u svim njegovim odredbama.

U tekstu RTCG navodi se da su tom portalu iz Vlade kazali kako su stava da se ovim amandmanima sprečava svako potencijalno manipulisanje na štetu Srbije i srpskog naroda u smislu bilo kakvih pravnih i političkih reperkusija i onemogućava se namjera ali i narativ kojim se jedan narod želi proglasiti genocidnim.

Drugim amandmanom, dodali su, suštinski se dodatno afirmiše postojanje Republike srpske u sklopu Bosne i Hercegovine, što je garantovano Dejtonskim sporazumom, obzirom da su se od pojedinih zvaničnika mogle čuti izjave usmjerene protiv Rs.

Podsjećamo, crnogorski premijer Milojko Spajić do sada nije javno saopštio stav Vlade o Rezoluciji UN. Tokom Spajićeve prošlonedjeljne posjete Berlinu, njemački stručnjak za zapadni Balkan i proširenje NATO Milan Nič, u objavi na društvenoj mreži X naveo je da će crnogorska Vlada podržati Rezoluciju, ali je neće kosponzorisati.

Prema njegovim riječima, Spajić je to kazao nakon sastanka sa njemačkim kancelarom Olafom Šolcom.

Odmah se oglasio Milorad Dodik, ocjenjujući kako je najava crnogorskog premijera da će podržati Rezoluciju o Srebrenici moralno, politički i istorijski katastrofalna.

Zatim je uslijedilo upozorenje predsjednika Skupštine i šefa aktuelne parlamentarne većine Andrije Mandića koji je, zahtijevajući hitan sastanak sa Spajićem, kazao da bi glasanjem za Rezoluciju Crna Gora okrivila cijeli srpski narod,.

„Ne vjerujem da premijer može prihvatiti da je sav srpski narod genocidan jer bi to značilo i presudu svim Srbima u Crnoj Gori“, naveo je Mandić na društvenoj mreži X.

Lider Demokratske narodne partije Milan Knežević kazao je kako bi, da je na Spajićevom mjestu, glasao protiv predložene Rezolucije.

Stav da Crna Gora ne treba da podrži Rezoluciju o Srebrenici dijeli i potpredsjednik Vlade iz redova prosrpske Socijalističke narodne partije Dragoslav Šćekić, koji je saopštio da će, ukoliko se prijedlog o podršci nađe na dnevnom redu sjednice Vlade glasati protiv njegovog usvajanja.

Inicijativa da Crna Gora kosponzoriše Rezoluciju, nije čak ni razmatrana od strane Vlade, iako je podržalo preko 100 nevladinih organizacija, više od 300 javnih ličnosti i intelektualaca, kao i 35 poslanika crnogorske opozicije. Podršku inicijativi uputila su i tri poslanika albanskih partija koje su dio parlamentarne većine.

Nakon informacije o podnošenju amandmana, nemušto pravdanje vlasti i oštre reakcije opozicije Poslanica pokreta Evropa sad Jelena Nedović pojašnjava da se amandmanima uvažavaju žrtve i sprečava žigosanje naroda, ponavljajući beogradsko-banjalučki narativ o kolektivnoj odgovornosti i genocidizaciji srpskog naroda.

Sa druge strane, Miloš Đuričković iz opozicionog SD-a smatra da Vlada svojevoljno pristaje da beogradskom režimu služi kao moneta za potkusurivanje. „Đe Vučić i Vučević okom, tu Vlada Crne Gore skokom“, istakao je Đuričković. DPS postupak Vlade naziva kukavičjom politikom koju diktira strah, a ne državni interes.

Predloženim amandmanima nameće se opravdano pitanje – hoće li Crna Gora uopšte podržati Rezoluciju UN. Upravo to pitanje, Spajiću će postaviti lider Bošnjačke stranke Ervin Ibrahimović, tokom skupštinske sjednice posvećene premijerskom satu koja je zakazana za četvrtak.

Šta je pozadina predloženih amandmana

Nakon ultimatuma proruskog dijela vlasti, te uskršnje političke besjede srpskog patrijarha Porfirija Perića, Vlada je, onako beskičmenjački podlegla pritiscima. Osim dokazivanja lojalnosti Aleksandru Vučiću i Miloradu Dodiku, premijer i ministar vanjskih poslova Filip Ivanović, postali su glasnogovornici srpskog sveta. Tako će, ukoliko sporni amandmani zaista budu predloženi, crnogorska Vlada na sjednici Generalne skupštine UN biti svojevrstan velikosrpski megafon.

Umjesto zaštite žrtava, bacanje pod noge dželatima. Umjesto prevencije genocida, legitimizacija zločinačkih i secesionističkih politika. Umjesto odbrane državnog suvereniteta, zeleno svijetlo za asimilatorske nakane autokratskih režima i imperijalističko uništenje regiona. Umjesto osude počinilaca, afirmacija genocidnih ideja, saglasjem s narativima onih koji zarad političkih poena besramno manipulišu sopstvenim žrtvama.

Da su kojim slučajem pročitali makar slovo teksta na koji upućuju amandmane, predstavnici moralno posrnule Vlade znali bi da je više nego apsurdno tražiti individualizaciju već individualizovane krivice. Znali bi i da je besmisleno secesioniste štititi od diskriminacije. Ali, nijesu čitali, već su natipkali izdiktirane amandmane, po receptu crkvenoobavještajne ekspertize.

Ipak, ništa od aplauza iz centrale. Šef srpske diplomatije Marko Đurić poručio je crnogorskim pijunima da njihovi amandmani liče na pranje savjesti, kako pred crnogorskom javnošću ne bi ispalo da su protiv bratske Srbije.

Uslijedio je odgovor ministra Ivanovića.

„Crna Gora se u vođenju vanjske politike rukovodi isključivo svojim, a ne tuđim interesima“, piše, između ostalog u Ivanovićevom reagovanju objavljenom na portalu Vijesti, iako u ovu ključnu tezu, izvjesno, ne vjeruje ni sam ministar. Komentarišući reakciju Đurića uz prigodnu čestitku povodom preuzimanja nove funkcije, informacije o amandmanima nazvao je neprovjerenim, ali ih nije demantovao.

Što su poniženja čelnika crnogorske vlasti veća, beogradski gazda je gladniji. Nema tapšanja po ramenima, jer klečanju nije kraj. Zločinačke sluge neće se uspraviti ni ovoga puta. Njihov poriv za sramoćenjem sopstvene države ne poznaje granice. Obećanja progresivna, a stvarnost regresivna.

Umjesto svijetle budućnosti, u lice nam se smiju kreatori i sljedbenici ideologije čijom su praktičnom realizacijom ispisane najmračnije stranice regionalne prošlosti.