Aliju Isakovića mnogi književni analitičari porede sa prethodnikom Safvet-begom Bašagićem

Alija Isaković bošnjački je kulturni pregalac - romansijer, pripovjedač, radio-dramski, televizijski i dramski pisac, putopisac, aforist, leksikograf i historičar jezika i književnosti. Rođen je 15. januar 1932. a umro 14. mart 1997. godine

Isaković je pohađao osnovnu i srednju školu u Bitunji, Stocu, zatim u Zagrebu, Crikvenici, Pančevu i Beogradu, a Filozofski fakultet - Jugoslavenske književnosti i „srpskohrvatski jezik“, u Sarajevu.

Priredio je više djela muslimanskih pisaca i posebno prvu antologiju muslimanske književnosti „Biserje“ 1972. godine, prvi izbor bosanskohercegovačkih putopisaca „Hodoljublje“ 1973., zbornik radova „Hasanaginica, 1774-1974.“, anegdote Nasrudina-hodže 1984., te sa Hadžemom Hajdarevićem izbor iz časopisa „Behar“ 1900-1911. godine.

Nagrađivan je za prozno i dramsko stvaralaštvo, a mnogi književni analitičari ga porede sa prethodnikom, Safvet-begom Bašagićem.