Istraživanje: Zašto su se neki ljudi koronom zarazili i po nekoliko puta, a neki nijednom?

(Patria) - Iako smo svi na pandemiju koronavirusa već pomalo zaboravili, odgovor na pitanje zašto su se neki ljudi zarazili i po nekoliko puta, a neki niti jednom - i dalje nije pronađen.

Sve do sada. Naime, naučnici su nakon provedene opsežne studije na tragu rješenja ove misterije.

University College i Imperial College iz Londona te Wellcome Sanger Institut proveli su istraživanje u kojem su u kontrolisanim uslovima dobrovoljce izložili virusu SARS-CoV-2 koji uzrokuje Covid, te njihovu reakciju proučili do najsitnijih detalja, prenosi Jutarnji list.

U istraživanju, objavljenom u časopisu Nature, učestvovali su nevakcinisani dobrovoljci koji nemaju historiju prebolijevanja Covida.

Putem nazalnog spreja bili su izloženi maloj količini originalnog soja virusa. Volonteri su potom smješteni u karantenu gdje su ih pažljivo motrili i redovno testirali, a njihove su uzorke analizirali u kontrolisanim i sigurnim uslovima.

Osim iz krvi, uzorci od ukupno 16 dobrovoljaca uzimani su iz tkiva između nosa i grla. Testovi su obavljeni prije izlaganja virusu te ponovo, u određenim intervalima, nakon izlaganja.

Uzorci su potom procesuirani i analizirani pomoću tehnologije jednostaničnog sekvencioniranja te je bilo moguće izvući i analizirati genetski materijal svake pojedine stanice.

Zahvaljujući toj naprednoj tehnologiji, razvoj bolesti mogao se vrlo detaljno pratiti od faze prije zaraze pa sve do oporavka.

Uprkos tome što su dobrovoljci bili izloženi tačno istoj dozi virusa, nisu svi kasnije bili pozitivni na Covid.

Naučnici su razvrstali volontere u tri zasebne grupe. Šest dobrovoljaca razvilo je tipični blagi oblik bolesti i nekoliko dana nakon pojave prvih simptoma bili su pozitivni na Covid. Ta je grupa nazvana "grupa trajne infekcije".

Od preostalih deset dobrovoljaca koji nisu odmah razvili trajnu infekciju, što znači da su se nekako othrvali virusu u vrlo ranoj fazi, troje je razvilo "srednjoročnu" infekciju s povremenim pojedinačnim pozitivnim testovima na virus i ograničenim simptomima. Ta je grupa nazvana "grupa prolazne infekcije".

Preostalih sedam dobrovoljaca ostali su negativni na svim testovima i nikad nisu razvili nikakve simptome. Ta je grupa nazvana "grupa abortivne infekcije". To je ujedno i prva potvrda abortivnih infekcija o čemu prije nije bilo dokaza.

Uprkos različitim ishodima, učesnici istraživanja iz svih grupa imali su neki specifičan novi imunološki odgovor, uključujući i one čiji je imunološki sistem spriječio infekciju.

Naučnici su potom mjerili vrijeme do početka stanične reakcije u sve tri grupe te uočili različite obrasce.

Na primjer, kod dobrovoljaca kod kojih je virus samo nakratko detektiran, uočena je vrlo jaka i trenutna akumulacija imunoloških stanica u nosu samo dan nakon infekcije.

Nešto posve različito dogodilo se u grupi trajne infekcije, gdje je uočen kasniji imunološki odgovor koji je krenuo tek oko pet dana od infekcije, što je virusu omogućilo da se udomaći u organizmu.

Kod tih su ljudi i u krvi i u nosu detektirane stanice podstaknute ključnim imunološkim odgovorom. Taj odgovor, nazvan "interferonskim odgovorom", jedan je od načina na koji naše tijelo signalizira imunološkom sistemu da se bori protiv virusa i ostalih infekcija.

Iznenađujuće je bilo to što je odgovor prvo detektiran u krvi, a tek onda u nosu, što sugerira da se imunološki odgovor iz nosa proširio vrlo brzo.

Na koncu, kod dobrovoljaca koji nisu razvili trajnu infekciju, detektiran je i poseban gen nazvan HLA-DQA2 koji bi se mogao koristiti kao marker zaštite.

Ove informacije bi mogle biti od velike koristi u identificiranju onih pojedinaca koji će vjerovatno biti zaštićeni od teškog oblika Covida.

Ova studija ima značajne implikacije za buduće oblike liječenja i razvoj vakcina te je vrlo važan korak prema boljoj pripremljenosti za sljedeću pandemiju.