Safvet-beg Bašagić je bio jedan od najistaknutijih bošnjačkih intelektualaca

Bio je zasigurno jedan od najmarkantnijih ličnosti moderne bosanske i bošnjačke književnosti, začetnik bošnjačkog nacionalnog preporoda početkom 20. vijeka.

Safvet-beg Bašagić, osnivač mnogih listova, časopisa i nacionalnih društava, poznat kao istaknuti pjesnik, prevoditelj, historičar i političar, rođen je 6. maja 1870. godine u Nevesinju, umro 9. aprila 1934. u Sarajevu.

Osnovnu školu pohađao je u Mostaru i Konjicu, u Sarajevo se doselio 1882. godine gdje je završio gimnaziju 1895. godine. Od 1895. do 1899. studirao je na Bečkom univerzitetu orijentalne jezike, arapski i perzijski.

Jedno vrijeme radio je kao profesor u sarajevskoj Velikoj gimnaziji (Prva gimnazija), te 1903. je osnovao društva Gajret, El-Kamer, Muslimanski klub. 1907. godine pokreče list Ogledalo, a godinu dana kasnije odlazi u Beč gdje priprema doktorat iz orijentalnih jezika i historije islama. Iste godine izabran je za zastupnika u Bosanskom saboru i odmah poslije smrti Ali-hodzabega Firdusa, imenovan je za predsjednika Sabora.

Na tom položaju ga je zatekao i slom Monarhije. Nakon rata, od 1919. godine radi kao kustos u Zemaljskom muzeju u Sarajevu sve do 1927. godine kada je penzionisan.

Bašagić je poeziju počeo pisati još kao učenik sarajevske gimnazije, a na studiju u Beču priredio je za štampu prvu zbirku pjesama (Trofanda iz hercegovačke dubrave), a tada piše i prve naučne radove i prikuplja građu za historiju Bosne. 1. maja 1900. godine pokreće zajedno sa Edhemom Mulabdićem i Osmanom Nuri Hadžićem list Behar.

Safvet-beg Bašagić ukopan je u haremu Begove džamije u Sarajevu.