Vučić postaje regionalni lider

Zapad će od srbijanskog premijera Aleksandra Vučića napraviti balkansku zvijezdu a od Srbije novog regionalnog lidera. Istovremeno, Bosna i Hercegovina postaje jedna od najnerazvijenijih zemlja zapadnog Balkana, a Bošnjaci - kao njen najbrojniji narod - ubrzano gube stoljetni identitet.

Samo u posljednjih dvadesetak dana Vučić se dva puta sastao sa njemačkom kancelarkom Angelom Merkel - trenutno jednom od najutjecajnijih žena svijeta – prvi put krajem avgusta na Samitu o zapadnom Balkanu u Beču, drugi put početkom septembra u vrijeme Vučićeve zvanične posjete Berlinu. 

I u Beču a i u Berlinu Vučić je od Merkelove dobio samo pohvale na račun toga kako vodi Srbiju, kao i najave da je ova zemlja na pragu Evropske unije. Praktično, srbijanski premijer se od radikala pretvara u omiljenog saradnik demokratskog zapada, a Srbija koja je započela krvave sukobe 90-ih godina na prostoru bivše Jugoslavije, postaje važan strateški partner Evropske unije. 

Zanimljivo je da zapad od Vučića pravi regionalnog lidera iako se ni 20 godina nakon okončanja sukoba u kojem je živote izgubilo više od 200.000 ljudi - među kojima su i hiljade dječijih života – zvanična politike Srbije nije izvinila za zločine u BiH, Hrvatskoj, Kosovu, pa i samoj Srbiji.

Nije Srbija priznala ni genocid u Srebrenici, pokazujući time da ne poštuje ni pravomoćne presude Međunarodnog suda u Hagu, a zapad želi Vučića i pored toga što ne prestaje davati vjetar u leđa politici Milorada Dodika u bh. entitetu Republika Srpska, koji je uz sve ocijenjen i kao glavni destabilizator Bosne i Hercegovine čiji mir u konačnici nije važan samo za BiH, već za cijeli region.

Dok region ide naprijed,  bošnjački političari se za to vrijeme bave unutarstranačkim problemima, kadrovskom politikom i sitnim šićarenjem. 

Iz tog razloga, za eventulani totalni ekonomski, nacionalni, kulturuloški i bilo koji drugi slom Bosne i Hercegovine ne treba kriviti ni cinizam Vučića, ni kriminal Dodika kao ni licemjerstvo zapada - odgovornost isključivo leži na bošnjačkim političarima koji Bosnu i Hercegovinu i Bošnjake nisu umjeli ili nisu htjeli nametnuti kao važan političko-ekonomski faktor.