Sasvim je normalno da ministar unutrašnjih poslova Republike Srpske Dragan Lukač ne vidi ništa sporno u tome da formira rezervni sastav policije, štaviše, preporučuje da bi rezervni sastav policije „trebali formirati i u Federaciji“.
I zaista, šta je tu sporno?
Normalno je da u sistematizaciji policijskih struktura svake ozbiljne države postoji rezervni sastav policije, kapacitiran u skladu sa procjenom najvišeg državnog vrha, korišten za održavanje javnog reda i mira, pogotovo u vrijeme velikih skupova na koje ne može odgovoriti redovna policija, ili u slučaju prirodnih nepogoda kad je potrebna hitra reakcija države.
Sporno je, međutim, dakle nije normalno u kontekstu trenutnih prilika u Bosni i Hercegovini da vlast smanjuje životni standard građana, a povećava broj puščanih cijevi.
Problem je, dakle nije normalno, ako znamo i to da ministar Lukač Članom 7. Nacrta zakona o izmjenama i dopunama Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima u Republici Srpskoj predviđa da rupe u redovima redovne entitetske policije, u slučaju nedajbože potrebe, neke velike nužde, sasvim legalno popuni i policajcima iz drugih država, poput, štajaznam, susjedne Srbije, pod izgovorom borbe protiv međunarodnog kriminala, i to uz davanje lažnog identiteta stranim policajcima.
Stvari se, međutim, sad dodatno komplikuju ako znamo i to da su i bez člana 7. Nacrta zakona o izmjenama i dopunama Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima u Republici Srpskoj rupe u redovima redovne entitetske policije Republike Srpske tokom rata protiv Bosne i Hercegovine devedesetih popunjavali policajci iz drugih država, poput, već smo rekli, susjedne Srbije, pa su danas domaći i međunarodni sudovi prepuni dokaza o zločinima stranih rezervista. (*Na internetu je dovoljno ukucati tagove Škorpioni, Srbija, likvidacija). Taj problem novim zakonskim rješenjem Lukač ne rješava, naprotiv, u slučaju neke nove krize osigurava da Škorpioni u Bosni i Hercegovini više ne budu tretirani kao paravojne formacije, već legalna međunarodna pomoć u borbi protiv, naprimjer, bošnjačkih ekstremista.
Da se kojim slučajem radi o sigurnosnim planovima napravljenim u dobroj vjeri i nakani, kako bi se zaista zaštitili građani i njihova imovina od kriminala i migrantske krize koja već neko vrijeme pravi problem Bosni i Hercegovini (čime Lukač opravdava potrebu formiranja rezervnog sastava MUP RS) Federacija i Republika Srpska bi se zajednički angažirale i ojačale Graničnu policiju Bosne i Hercegovine, ili u saradnji sa Srbijom zajedno osigurale granicu na Drini. Naprotiv, Dodik odbija svaku vrstu priče o tome da Bosna i Hercegovina pošalje vojsku na granicu gdje policija ne može kontrolirati ulazak migranta. Zašto bi, primjerice, bilo lakše plaćati dodatnih 1.000 policajca iz rezervnog sastava da traže ilegalne migrante po unutrašnjosti zemlje, ako ih se već uz postojeću i plaćenu vojsku može zaustaviti na državnoj granici.
U ovom trenutku vrlo je lahko predvidjeti da izmjene Zakona o policiji u RS nisu čista posla. Naprotiv, ovlasti koje bi Lukač dobio novim zakonom obit će se o glavu i građanima i onim opozicionim političarima u Narodnoj skupštini Republike Srpske koji podrže Lukačev zakon. Jer, šta možemo vidjeti ako pratimo kontinuitet politike ministra unutrašnjih poslova RS od devedesetih do danas? Dragan Lukač, kao pripadnik Vojske Republike Srpske u novembru 1994. godine rukovodi napadom na bošnjačko selo Sokolac u blizini Bihaća. Tad je zarobljen pripadnik Armije RBiH Nedžad Dizdarević. Objavljen je snimak kako Lukač naređuje “vodite ga“. Dizdarević je odveden i ubijen. Pavle Gajić iz Ključa je na Sudu BiH priznao da je zaklao Dizdarevića, zbog čega je osuđen na sedam godina zatvora.
Dvadeset četiri godine poslije Lukača je zapalo da bude ministar unutrašnjih poslova Republike Srpske. Kada su građani Banja Luke krajem 2018. izašli na ulice jer vlasti nisu otkrile ubice mladića Davida Dragičevića, sina nekadašnjeg pripadnika VRS Davora Dragičevića, Lukač je opet naredio „vodi ga“. Policija je ovog puta odvela Davora, Davidovu majku Suzanu, narodnog poslanika u Republici Srpskoj Draška Stanivukovića i još nekolicinu građana koji su protestovali na Trgu Krajine.
Lukaču, vidimo, nije važno da li je na suprotnoj strani vojnik Armije Republike BiH ili vojnik Vojske Republike Srpske. Svaki put kada je režim ugrožen Lukač će izgovoriti „vodi ga“. Samo mu se za to treba stvoriti ambijent. Poput, potrebno je usvojiti izmjene i dopune Zakona o policiji i unutrašnjim poslovima u Republici Srpskoj.