U srijedu se navršava 23. godišnjica otako je Užički korpus ušao u Višegrad. Bio je to početak masovne likvidacije Bošnjaka, koji su uhapšeni, odvedeni u logore a potom ubijeni na najsvirepiji način.
Slika kako su srpske snage zatvorile, a potom žive spalile više od 60 bošnjačkih žena i djece u jednoj kući u Pionirskoj ulici, zgrozila je cijeli svijet.
Iz Udruženja „Žena – žrtva rata“ podsjetili su kako je 15. aprila 1992. godine Užički korpus, pod komandom pukovnika Dragoljuba Ojdanića, i pod punom ratnom spremom ušao u Višegrad. U njegovoj pratnji su bili komandant kasarne Uzamnica kapetan Borko Glavinić, predsjednik SDS-a u Višegradu Branislav Savović, ratni načelnik SUP-a Risto Perišić, komandir policije Dragan Tomić i mnogi drugi, koji će u narednim sedmicama vršiti zločine nad Bošnjacima.
- 19. maja 1992. srpske snage su skinule unuformu JNA-a i obukli su četničku uniformu, uniformu „Orlova“, „Arkanovaca“, „Šešeljevaca“. Podijeli su se u genocidne brigade „Beli orlovi“, „Osvetnici“, „Garavi sokak“... Onda je počelo klanje, masovno silovanje, živo spaljivanje civila, nabijanje na krst i na kolac i obezglavljavanje Bošnjaka i jednog Hrvata. Njihova trupla bačena su u Drinu. Rijeku je danima bila crvena – podsjetili su iz Udruženja, dodajući da se najodgovorniji za zločine počinjene u Višegradu još uvijek nalaze na slobodi.
U Višegrad je, prije zločina 1992. živio 13.471 Bošnjak, 6.743 Srba, 32 Hrvata, 319 Jugoslovena i 634 ostala.
Iz Udruženja navode kako se svakog 15. aprila treba sjetiti onih kojih više nema u Višegradu. Porodice još uvijek traže kosti oko 1.000 ubijenih civila.