Kongres psihoterapeuta Srbije: Ljubav i psihoterapija

'Ljubav je jedna velika vrijednost – praktično cijela civilizacija je zasnovana na ljubavi' – ovim riječima je dr. Zoran Milivojević otvorio  5. Kongres psihoterapeuta Srbije, piše novinska agencija Patria.  

Skup koji se već tradicionalno održava u Beogradu, prošlog vikenda je  okupio  više od 400 učesnika iz Srbije, regiona i inostranstva.

Broj učesnika se svake godine povećava koliko zbog odlične organizacije koja podrazumijeva obraćanje velikih imena iz oblasti psihoterapije, toliko i zbog mogućnosti za aktivno učešće profesionalaca i edukanata svih priznatih psihoterapijskih modaliteta.

Tokom tri dana trajanja kongresa, ovogodišnja tema 'Ljubav i psihoterapija' razmatrala se kroz 13 plenarnih predavanja, 2 okrugla stola, 26 radionica i 137 usmenih saopštenja.

Govoreći na temu 'Ljubav i zaljubljenost', predsjednik Kongresa i Transakcioni analitičar dr. Zoran Milivojević, podvukao je da su ljubav i partnerstvo najčešći problemi zbog kojih se klijenti obraćaju psihoterapeutu. Dr. Milivojević je naglasio da je upravo ova materija zbog svoje nedefinisanosti veoma osjetljivo područje u kojem može doći do projektovanja terapeutovih svjesnih i nesvjesnih predstava o ljubavi i vezi na klijenta i njegovu situaciju.  

Tematske radionice

Tematske radionice bavile su se različitim aspektima partnerskih odnosa, pa tako i zavisnošću od ljubavi.

Kategorija koja nije prepoznata u zvaničnim klasifikacijama, zavisnost od ljubavi, zaljubljivanja i veza je vrlo dobro poznata u krugu profesionalaca koji se bave procesnim, nehemijskim zavisnostima.

'Ljubav kao pseudo-pojam koji pravi priličnu zbrku', kako je to postavila u uvodnom predavanju prof. dr. Tatjana Stefanović – Stanojević, može biti glavni uzrok patnje pojedinca u kontekstu partnerskog odnosa ili njegove potrebe za vezom. 'Da li ljubav treba učiti u školi ili je dovoljno sticati znanja o ljubavi u svakodnevnom životu, kroz iskustvo?'

Posebna pažnja pridata je 'holivudizaciji' ljubavi u razvijenim zemljama, koja nameće predstavu o ljubavi koja mora počivati na velikoj zaljubljenosti. Zbog ovakve pogrešne predstave i očekivanog scenarija, drži dr. Zoran Milivojević, mnogi ljudi ne dožive ljubav niti ostvare uspješnu vezu.

'Ljubav je univerzalno osjećanje, ljudska sposobnost za vezivanje, a zaljubljenost je osobina zapadnog čovjeka – nemate je u Aziji, nemate je u Africi – zašto? Zato što oni ne idealizuju.', tvrdi Milivojević.

Emocinalno vezivanje

Zajednički nazivnik koji se mogao izvući iz većine predavanja i radionica je da su ljubav i emocionalno vezivanje nasušne potrebe čovjeka, da problemi koji proizilaze iz partnerskih odnosa nanose patnju i bol čovjeku, te utoliko da se i za ljubav i odnose treba 'opismenjavati' kako bismo uspješno upravljali svojim očekivanjima, izbjegli nesporazume i razočarenja i bili u stanju uspješno se vezivati.

Osim što je augmentovao značaj psihoterapije kao profesije i dodatnu potrao stigmu koja i u savremenom svijetu još uvijek obavija pitanja mentalnog zdravlja, kongres je osvijetlio bazična pitanja ljudskog roda i svijesti, a koja na brzoj traci života uzimamo zdravo za gotovo – ljubav i emocionalno vezivanje.